65 JAAR MOOIE VERHALEN….

Ik kom er nog geen 65 jaar, maar ik tik wel bijna de veertig aan. Als klein jochie droomde ik er niet van, zoals al mijn vriendjes, om een stoere brandweerman te worden, maar juist een topjudoka, net zoals ome Anton Geesink. Later ontdekten wij het voetbal, én De Graafschap. Natuurlijk wilde ik toen een pijlsnelle en veel scorende linksbuiten worden. Een heel groot voetbaltalent is er echter niet aan mij verloren
gegaan. En van die snelheid daar kan ik alleen maar van dromen.

Als diehard supporter in mijn jonge jaren, en later als voetbalverslaggever van Optimaal FM en Focuz TV, heb ik ruim 35 jaar bijna geen wedstrijd gemist van De Superboeren. Uit, thuis, oefenwedstrijden, alle wedstrijden van ‘het tweede’, ja, zelfs op de trainingen was ik jarenlang een vaste gast. Ik heb in al die jaren veel mooie, spectaculaire en natuurlijk ook droevige dingen meegemaakt op De Vijverberg en ver daarbuiten. De Graafschap is een roerige club, een club waar altijd wel iets gebeurd. Ik heb er velen zien komen en nog veel meer zien gaan.

Halverwege jaren tachtig werd Pim Verbeek trainer bij De Graafschap. In zijn kielzog kwamen Jos van Eck en spits Jeroen Boere mee uit het Rotterdamse. Vooral met die laatste raakte ik goed bevriend en had ik tot aan zijn, helaas vroege, overlijden nog veel contact mee. Boere was een gouden gozer. Een veelscorende en keiharde spits, maar hij kon ook een groot feestbeest zijn. We hebben samen, in de vooral nachtelijke uren, vele alcoholische versnaperingen weggetikt in menig horecaetablissement. Toen ik later zelf in de Doetinchemse horeca
werkte, kwam Jeroen altijd bij mij aan de bar zitten wanneer hij weer even terug was in Doetinchem om zijn kinderen te zien. En toen hij in Engeland voetbalde, belde hij bijna elke week met de vraag wanneer ik nou eens bij hem langskwam om naar een wedstrijd van hem in de Premier League te komen kijken. Op een geven moment had Boere daar een Engelse Pub geopend en had hij als buurman niemand minder dan de nu nog steeds populaire rockster Rod Stewart. ‘Nu moet je echt snel komen Vidal, dan
gaan met z’n drieën hier bij mij aan de bar zitten en écht drinken….’

De Graafschap is een groot deel van mijn leven en ik heb er vele mooie en warme herinneringen aan. De Vijverberg voelde als mijn tweede huis, iets wat natuurlijk meerdere Graafschapsupporters zullen hebben. Nog steeds heb ik regelmatig contact met vele oud-voetballers en -trainers
en is het weerzien altijd hartelijk. ‘Zonder verleden geen toekomst’ is een populaire uitspraak die de laatste tijd regelmatig voorbij komt op social media. En De Graafschap heeft zeker een groot, mooi en bijzonder verleden.

Al dat moois is nu gebundeld in een prachtige tentoonstelling. Wees slim en breng als échte Graafschapsupporter spoedig een bezoek aan deze tentoonstelling over de mooiste club van Nederland. In de sfeervolle ingerichte zalen van het Stadsmuseum Doetinchem is een unieke verzameling van foto’s, filmpjes, documenten, prachtige boekwerken,
geluidsfragmenten, relikwieën en andere attributen over 65 jaar De Graafschap te zien. En doe dan niet net als ik toen ik daar likkebaardend door het museum liep te dwalen: de nodige foto’s en filmpjes van de tentoonstelling maken en op social media plaatsen…. Ik kreeg meteen een, overigens wel liefdevolle, telefonische tik op de vingers van de directeur van het Stadsmuseum: ‘Vidal Horjus, heb je dat bord bij de ingang niet gezien waar groot op staat: Verboden om foto’s
te nemen?’ Het leverde wel meteen reacties op, van o.a.
oud-Graafschapkeeper Nico van Zoghel en zijn charmante vrouw Pernelle én van Conchita Ebert, de ex-partner van ons aller grote held Fritz Korbach. Binnenkort ga ik weer terug naar het Stadsmuseum om dan met z’n vieren de tentoonstelling te bezoeken. Het telefoontje van directeur Esther Ruesen leverde me trouwens wel een etentje met haar op. Dus uiteindelijk was mijn enthousiasme toch nog ergens goed voor….

De tentoonstelling over ‘onze’ De Graafschap is tot 25 augustus te bewonderen in het Stadsmuseum Doetinchem. Maar wacht niet zo lang en

stap snel met je Graafschapvrienden binnen in het blauw-witte walhalla
voor echte Superboeren. De liefde voor De Graafschap kent geen divisie, toch? De tentoonstelling over De Superboeren is op Eredivisieniveau, dus
je kan je urenlang op het allerhoogste niveau vermaken. Enne….. denk er aan: niet stiekem foto’s en filmpjes maken!

Vidal Horjus

Column in supportersmagazine D’ran! Juli 2019.

STRAAL DE WINNAARSMENTALITEIT UIT!

 

Het maakt toch niets uit? Je hoort het veel mensen roepen. Vaak ook supporters… ‘Het maakt niet uit dat ‘we’ degraderen en volgend jaar weer in de Jupiler League spelen. Een jaartje Eredivisie spelen tegen al die grote clubs was weer een belevenis op zich. Daarna weer de ‘Heen en Weer’ pakken en volgend jaar een treetje lager maar weer gas geven.’

 

De geschiedenis van De Graafschap kenmerkt zich door golvende bewegingen; zowel op financieel, bestuurlijk alsmede sportief vlak. Volgend seizoen weer meespelen in de top van de Jupiler League zien veel mensen wel weer zitten. Vijfduizend supporters op de tribune, meer wedstrijden winnen dan dit seizoen het geval is en gezellig op vrijdagavond naar IJmuiden, Almere, Maastricht en Emmen. Daar kijkt toch iedereen naar uit?

 

Neeeeee…. Is het antwoord. Natuurlijk niet. Ondanks het feit dat De Graafschap in de onderste regionen van de Eredivisie bivakkeert, bestaat de gehele spelersgroep en de gehele technische en begeleidingsstaf uit pure professionals. Het zijn allemaal geboren winnaars. Van spits Piotr Parzyszek tot aan trainer Jan Vreman. En van linksback Tolgahan Cicek tot materiaalman Jan Bartels. Zij zijn allemaal profs en willen winnen zit in hun bloed. Zij afschuwelijken de laatste plaats, het zijn winnaars. En winnaars willen winnen. Zo simpel is het. Het feit dat de spelersgroep wellicht over minder kwaliteiten beschikt dan de andere eredivisionisten, mag dan misschien wel kloppen, dat neemt niet weg dat het allemaal profvoetballers zijn en dat ze in het betaalde profcircuit spelen, Dat betekent winnen, winnen, winnen. Dat wordt er elke dag ingepeperd. Opgeven is geen optie en verliezen helemaal niet.

 

Het is het mooiste beroep ter wereld. Dat weten ze allemaal. Guus Hiddink, Johan Derksen, René van der Gijp, Jan Boskamp, Hans Kraay jr. en zelfs Jan Vreman, Jan Oosterhuis, Dennis te Braak en Richard Roelofsen kunnen het beamen; een mooier beroep dan profvoetballer bestaat er niet. Een dagelijkse training, het samenzijn en lekker dollen met je medespelers, veel vrije tijd, een gezellig potje ballen in het weekend en veel aandacht van supporters, media en natuurlijk vrouwelijk schoon. Maar de spelers leven in een wereld waarin gewonnen moet worden. Natuurlijk moet je kunnen verliezen om te weten wat winnen inhoud en is een verliespartij bij een topclub als Ajax, PSV, Barcelona en Bayern München ‘not done’. Daar breekt de pleuris uit na twee wedstrijden verliezen achter elkaar. In de Achterhoek blijven ze rustig, relaxed en kalm in het kwadraat en gaan alle supporters en sponsoren nog maar eens extra achter de spelersgroep en de technische staf staan. Zoals het een echte Achterhoeker betaamt: een voorbeeld voor heel Nederland.

 

Daarom hoop ik dat niet alleen de spelersgroep en de staf hun winnaarsmentaliteit tonen de laatste wedstrijden van het seizoen, maar dat ook alle medewerkers binnen de organisatie De Graafschap, de vrijwilligers, de sponsoren en álle supporters op de tribune én in de hele Achterhoek hun winnaarsmentaliteit laten zien. Praat niet over degradatie, maar geloof er heilig in dat de Superboeren ook volgend seizoen weer in de Eredivisie uitkomen. Stuw de spelersgroep elke wedstrijd naar de hoogste dimensie die er te halen valt op een voetbalveld. En laat elke tegenstander weten dat er geen enkele eer te behalen valt in de ‘Hel van Doetinchem!’ ‘Wij’ zullen overwinnen en daar moet alles voor wijken. Want Ajax, PSV, Feyenoord, Vitesse en FC Twente op De Vijverberg is toch veel leuker dan Almere City FC, MVV Maastricht, FC Den Bosch Helmond Sport en Achilles’29?

 

De Graafschap blijft dus in de Eredivisie! Dat staat zo vast als een huis… En die vier extra wedstrijdjes in de play-offs heeft de KNVB alleen maar op het programma gezet om onze bijna lege clubkas te spekken en de bieromzet naar utopische hoogten te stuwen. Zo moet je het zien en niet anders. Dus hulde voor de KNVB dat ze zo goed met ons meedenken… Kweek winnaarsmentaliteit, straal het uit en laat niemand ons mooiste bezit afpakken. Trots zijn op De Graafschap. Trots zijn op het mooiste wat de Achterhoek heeft voortgebracht. Want supporter zijn van De Graafschap zit in je bloed. In je DNA. En de mooiste club van Nederland supporteren op het hoogste voetbalplatform is je passie. Zo’n ‘kleine’ club op het allerhoogste niveau tegen wereldsteden als Amsterdam, Rotterdam en Den Haag is uniek. En dat is De Graafschap: uniek. Op alle fronten…

 

Nu nog de ultieme winnaarsmentaliteit; die begint bij jezelf. Dus die begint bij jou. Laat je horen, laat je zien, laat je gelden. Er is maar één ding belangrijk de aankomende weken: ‘wij’ moeten in de Eredivisie blijven. En dat doen we. Samen. Niet alleen, maar samen. D’ran Superboeren. D’ran! Winnen, winnen, winnen…

 

Column in supportersmagazine D’ran! April 2016.

Forza De Graafschap!

Mijn vader werd geboren in Lexmond, onder de rook van Utrecht, maar groeide op in de stad Utrecht. Samen met drie jeugdvrienden maakte hij de buurten van Wijk C, de Rivierenwijk, de Leidseweg, de Rijksmunt en later het centrum onveilig. De vier musketiers, zoals ze altijd werden genoemd, waren zeer fanatieke sporters en hadden alles er voor over om hun doel te bereiken. Noppie Koch werd een legendarische wielrenner / stayer, Hans Kraay sr. schopte het tot betaald voetballer en judomaatje Anton Geesink werd de bekendste van de vier.

Gelukkig was de Achterhoek nog braak terrein op judogebied en begon mijn vader een sportschool in Doetinchem. Daar werd ik ook geboren en groeide op met Normaal en De Graafschap. Tot de dag van vandaag heb ik geen spijt dat hij toendertijd die stap heeft gezet.

Utrecht is een fantastische stad met een geweldige centrum: veel studenten, mooie grachtjes, gezellige terrasjes, bourgondische restaurants en natuurlijk de Dom als blikvanger van de stad. De stad Utrecht heeft een grote aantrekkingskracht op de hele provincie, hetzelfde als de enige betaalde voetbalorganisatie die de provincie rijk is. Het is een club waar het altijd roerig is, maar waar de supporters voor altijd en eeuwig aan zijn verbonden, in goede en in slechte tijden. Een echte volksclub waar de emoties nog al eens hoog op kunnen lopen, maar waar de thuiswedstrijden zich in een echte heksenketel kunnen afspelen.

Ook De Graafschap is natuurlijk een club van het volk. Op De Vijverberg zitten de supporters zowat op het veld, de Spinnekop schreeuwt zich 90 minuten lang de keel schor en ‘stoeven en angoan’ is een begrip wat ze tot ver buiten de Achterhoek kennen. Maar zoals het een goed emotionele voetbalclub betaamt, is het ook op De Vijverberg vaak roerig geweest. De Graafschap heeft legendarische spelers voortgebracht, met natuurlijk Guus Hiddink als grote blikvanger. Maar ik kan me ook nog tijden herinneren waarbij de trainers in polonaise de laan uitvlogen en waar bussen vol testspelers op De Veldhoek arriveerden om maar een contract te verdienen bij de Achterhoekse grootmacht.

Ook bij FC Utrecht zitten ze niet stil, de beleidsbepalers willen opnieuw een nieuwe doorstart maken, wat meer punten moet opleveren en de grote geldschieter vaart daarbij zijn eigen koer(t)s.

De Graafschap bewandelt na een roerige tijd ook weer haar eigen weg, gelukkig in de eredivisie, waar ze FC Utrecht weer tegenkomen, met een nieuwe voorzitter en een trainer die al sinds mensenheugenis aan de club verbonden is. De supporters kunnen zich gelukkig weer identificeren met de mentaliteit van de club en de werklust op de grasmat. Hopelijk volgen de goede prestaties (lees: punten) ook weer snel.

Ik kijk nu al uit naar Sinterklaasavond; dan staan er op De Vijverberg twee volksclubs tegenover elkaar met aan beide zijden twee fanatieke en verbaal sterke supportersgroepen. Het Forza van Utrecht tegen het D’ran van De Graafschap! Het lijkt een fantastische clash te worden tussen twee voetbalbolwerken. Maar ondanks Noppie Koch, Hans Kraay sr., Anton Geesink en de rest van mijn familie die nog in Utrecht woont, hoop ik natuurlijk dat dan de punten in Doetinchem blijven. Naast mooie wedstrijden verdienen de supporters en de spelers van de Superboeren ook weer het zelfvertrouwen van de belangrijke punten die zeker zullen volgen dit seizoen. Forza De Graafschap!

Geweldige video… Ronaldo!

Ronaldo trapt verkleed als dakloze man balletje met verbijsterde Madrilenen : http://www.voetbalprimeur.nl/media/448578/ronaldo-speelt-vermomd-als-dakloze-man-voetbal-in-de-straten-van-madrid.html

Belachelijk.. Help de ondernemer ondernemen… Dus niet!!!

Belachelijk..

Help de ondernemer ondernemen…  Dus niet!!!

Maastrichtse vlag kost geld http://www.telegraaf.nl/dft/ondernemen/24336871/__Maastrichtse_vlag_kost_geld__.html

Tips om wespen te weren / verjagen

Goede tip(s) voor diegene(n) die wespen willen weren / verjagen….

http://www.missethoreca.nl/cafe/nieuws/2015/8/brasserie-eigenweijs-weert-wespen-met-cellofaan-en-kruidnagel-101223302?utm_source=dlvr.it&utm_medium=twitter&utm_campaign=missethoreca

STOEVEN EN ANGOAN!

Als jonge Graafschapsupporter kan ik me de twee doelpunten van Boudewijn de Geer nog herinneren als de dag van gisteren. Op zaterdag 20 juni 1981 schoot de verguisde spits van weleer twee keer raak op De Vijverberg in de beslissende nacompetitiewedstrijd tegen FC Den Bosch. De Graafschap won met 2-0 en promoveerde naar de Eredivisie. Ik was 10 jaar, het was mijn eerste wedstrijd die ik van De Graafschap bezocht, zag 12.000 dolenthousiaste mensen compleet uit hun dak gaan en had nog maar één gedachte: hier moet ik vaker naar toe……

Het seizoen erna in de Eredivisie had ik me toch heel anders voorgesteld. Samen met een vriendje natuurlijk een seizoenkaart gekocht voor ‘onoverdekt staan’. De Groenendaaltribune was toen nog niet overdekt en het scorebord bestond uit die legendarische hoge klok op één poot. Mijn toenmalige helden bestonden uit mannen als John Leeuwerik, Hans Wanders, Henk Pieneman, Joop Doornebosch, John Trentelman, Rob Kelderman, Hein Schreur en jawel, Guus Hiddink, die op 17 oktober 1981 zijn rentree bij De Graafschap maakte.

De Graafschap degradeerde dat seizoen kansloos met de meeste tegendoelpunten in één seizoen (95) en de grootste serie opeenvolgende nederlagen (7). Uit bij Ajax was helemaal een crime, in De Meer werd het maar liefst 9-1. Doetinchemmer en Graafschapkeeper Bert Boes, liet mij jaren later weten dat hij toch genoten had van die wedstrijd….. Bert was namelijk een heel groot Ajaxfan en had zelfs een heuse Ajaxtattoo op zijn rechterbovenarm. ‘Tja, 9-1 verliezen was dan wel veel, maar keepen tegen mijn favoriete club Ajax en dan ook nog in De Meer!’

Toch had ik mijn hart verpand aan die mooie club en heb dat nooit meer losgelaten. En natuurlijk snap ik wat de supporters de afgelopen seizoenen hebben meegemaakt op bestuurlijk niveau en vooral sportief gebied. Thuiswedstrijden werden in mijn tijd sporadisch gewonnen en de uitwedstrijden.…. ach, daar hebben we het maar niet meer over. Maar het is zo mooi om nu te zien en mee te maken hoe iedereen in de Achterhoek nu weer zo betrokken is bij de blauw-witten. Op straat, in de supermarkt, en op feestjes; niemand heeft het meer over het weer, het is De Graafschap dat de mensen bezighoud. Dus blijf supporter, in voor- en tegenspoed. Kritisch, netjes en met een blauw-wit hart. Laten we weer stoeven en angoan op het veld én op de tribunes. Met z’n allen. En dan het liefst in de Eredivisie…..

VVV, FC Den Haag, NEC, De Wageningse Berg, Piet de Visser, Boudewijn de Geer, John Trentelman, Martin Jol, Michael van der Kruis….. Het zijn enkele namen die een belangrijk historie vormen in het ruim zestigjarig bestaan van De Graafschap in de nacompetitie. Ploegen die de Superboeren onderweg tegenkwamen richting de Eredivisie. Namen van spelers die belangrijke doelpunten scoorden waardoor de blauw-witten promoveerden. Spelers die zorgden voor bloed aan de (doel)palen. De Graafschap en de nacompetitie hebben veel gemeen met elkaar. Ze zijn met elkaar verbonden. Ze horen bij elkaar. Voor altijd! Wel eens zesde geworden in de reguliere competitie en toch promoveren? De Graafschap deed het! Een spits die het hele seizoen verketterd werd, maar toch De Graafschap de Eredivisie in schoot? Boudewijn de Geer kan er alles over vertellen! Michael van der Kruis….. gekkenhuis! Bommen in Den Haag én de elleboog van Martin Jol. Ik zat eerste rang! De verbouwing van De Vijverberg, dus spelen op De Wageningse Berg zonder entourage? De Graafschap en de nacompetitie horen bij elkaar.

Nog één keer vanavond. Nog één keer winnen. En dan heb je in Volendam genoeg aan een gelijkspelletje…. Nog één keer met z’n allen massaal achter de mooiste club van Nederland. Op weg naar de Eredivisie. Maar eerst vanavond dit prachtige toetje maar eens winnen…. Ik ben trouwens dol op toetjes!

Vidal Horjus

HØKEN EN VOORAL BREKKEN!

Normaalzanger Bennie Jolink heeft in zijn 40-jarige muziekcarrière al het nodige meegemaakt; optredens op Terschelling, in AVRO’S Toppop met de legendarische presentator Ad Visser, in het zuiden van Limburg en ook op het Drentse platteland. Motorcrossen in de woestijnen van Parijs-Dakar en natuurlijk lekker in de achtertuin bij de Zwarte Cross. Vrouwen met de borsten ontbloot, biergooiende boerenpummels, ‘zwientje tikken’, schouwburgconcerten, maar ook veel rokende en zwetende feestzalen……

Zijn mooiste momenten maakt hij echter altijd op De Vijverberg mee. Als een geboren Superboer zit de voorman van Achterhoeks meest bekende band midden tussen de supporters op de Groenendaaltribune gehuld in een zelf gebreide blauw-witte trui. Vloekend bij een slechte terugspeelbal en ‘helemaal over de zeik’ bij een verkeerde beslissing van de scheidsrechter. Je moet ‘Buizen Beernd’ dus ook niet tussen de bobo’s zetten op de hoofdtribune, want dat is pas vragen om moeilijkheden…….

In het seizoen 1991-1992 was De Vijverberg een zo goed als onneembare vesting. Clubs als Ajax, PSV, Vitesse, VVV en Roda JC kregen het al ‘dun in de broek’ wanneer ze de A18 op kwamen rijden. Onder leiding van veldheer Simon Kistemaker degradeerde De Graafschap dat jaar dan wel uit de Eredivisie, de Superboeren hadden echter wel hun naam gevestigd in heel Nederland. Met spelers als Rob Matthaei, Erik Redeker, Jan Vreman, Ernie Brandts, René Smit, Hans Kraay jr., Frank Lukassen, Jurrie Koolhof, Peter Hofstede en René van den Brink was er weinig eer te behalen voor de uitclubs in Doetinchem. Wekelijks vlogen de ledematen over het veld en na afloop van de wedstrijden moest het bloed van de palen worden geschrobd.

Toen op een zondagmiddag de spelers van de Superboeren en Ajax hun opwachting maakten in de spelerstunnel van De Vijverberg, zagen de gezichten van de Amsterdammers lijkbleek. Als een dolle stier stond Hans Kraay jr. zijn handen rauw te beuken op de golfplaten van de spelerstunnel en bezigde daarbij de meest harde teksten. ‘We maken ze af die Amsterdammers’, stond gekke Kraay jr. te schreeuwen. ‘We schoppen ze helemaal de tering………’ Ajacied Dennis Bergkamp dook met zijn kin in zijn kraag en keek alleen nog maar naar de grond. Hij was op het territorium van de Superboeren gekomen en ‘die waren bijkans helemaal gek’ dacht hij. Aan Kraay jr. zou het allemaal niet liggen die middag. Vanaf de eerste minuut vlogen de scheenbeschermers van de Amsterdamse spelers over De Vijverberg en na precies 9 minuten en 50 seconden voetballen pakte hij zijn ‘wekelijkse’ gele kaart.

Bij het opstaan speurde Kraay jr. de Groenendaaltribune af. Op zoek naar Bennie Jolink. Want hij had de boerenrocker beloofd dat hij binnen 10 minuten een gele kaart zou pakken met een overtreding op een Ajacied vóór de Groenendaaltribune; de tribune waar Bennie Jolink zou zitten. Jolink dook zelf ook maar eens diep in zijn kraag….. Wat een mafkees die Kraay jr…. Maar hij zorgde wel voor reuring op die prachtige Vijverberg!

Vanavond is er een prachtige documentaire op televisie, op NPO 1: ‘Ja, dat was Høken, 40 jaar Normaal!’ Dat wordt natuurlijk genieten…… Voor ons allemaal. Én morgen moet het helemaal gebeuren: op een volle Vijverberg zal De Graafschap met FC Volendam om het Eredivisieschap strijden. Alles is geoorloofd: ledematen die door de lucht vliegen, bloed aan de palen…. Zal Bennie plaatsnemen op de tribune naast zijn grote Volendamse vriend Jan Smit?

Het Graafschaplegioen schreeuwt wekelijks om ‘bloed, zweet en tranen’. Er ligt toch niet voor niets een tegeltje in de spelerstunnel met D’ran erop? Donderdagavond is dus ‘alles’ geoorloofd. Als de drie punten maar op De Vijverberg blijven. Graafschapspelers; zorg dat de tegenstander het weer ‘dun door de broek loopt’. Laat ze zich wanen in de ‘hel van Doetinchem’.

Aan Bennie Jolink zal het niet liggen; die heeft al zoveel meegemaakt in zijn leven. Het enige dat hij donderdagavond wil zien is ‘Høken, brekken, stoeven en angoan’. Zodat we ons weer even terugwanen in de tijd van Simon Kistemaker en Hans Kraay jr. Even terug in de tijd van de kopstoot van Regi Blinker aan Rob Matthaei. En terug in de tijd met die uitwedstrijd naar VVV in Venlo met 21 bussen vol met Graafschapsupporters…..

Maar dit keer blijven we er wel in. Eredivisie; volgend seizoen zijn we er weer bij….

Vidal Horjus

HET WONDER VAN WOUDESTEIN!

Het wonder van Woudestein’….. dat zal toch nooit meer iemand uit de Achterhoek vergeten? De meest bizarre en knotsgekke wedstrijd ooit in de nacompetitie van het betaalde voetbal! Excelsior – De Graafschap, ofwel: ‘Michael van der Kruis…………… GEKKENHUIS!’

We schrijven donderdag 3 juni 2004. Al vroeg in de middag stappen mijn collega Sander van der Wetering en ik in de auto op weg naar Rotterdam. Nog een keer checken of alle radio-apparatuur in de auto staat en dan kan de, naar later blijkt, historische rit beginnen. Ver voor aanvang van de wedstrijd zijn we bij Woudestein gearriveerd, dus nog tijd genoeg voor een maaltijd. We blijken goed te zitten in het eetcafé tegenover het stadion, want ook scheidsrechter Roelof Luinge en oud-Graafschapper John van den Brom schuiven aan. Helaas is de keuken van het horeca-etablissement nog gesloten, dus een zak patat in de supporterskantine van Excelsior doet een uur later wonderen.

Voor de wedstrijd loop ik over het veld naar het vak met meegereisde supporters uit de Achterhoek. Wat opvalt, is dat de spanning voor de wedstrijd dan al zo groot is, dat maar weinig supporters iets uit kunnen brengen. Ingeklemd op de kleine perstribune van Woudestein, tussen collega Sander en Raymond Willemsen van dagblad De Gelderlander in, blaast Luinge voor de eerste keer op zijn fluit. De wedstrijd is begonnen. In een bizar schouwspel komt de thuisclub door Hamir El Hamdaoui op een 1-0 voorsprong. Ilja van Leerdam zorgt met twee treffers voor de ommekeer, waarnaar René van Dieren weer voor de gelijkmaker zorgt. De spanning stijgt ten top in het kleine stadionnetje in Kralingen…..

Een paar honderd kilometer verderop speelt concurrent Heracles Almelo tegen FC Volendam. Heracles of De Graafschap? Almelo of Doetinchem? Het worden uiteindelijk de Superboeren als Garry de Graef in de slotfase een hoekschop mag nemen. Verdediger Michael van der Kruis komt instormen en kopt De Graafschap naar de Eredivisie. ‘Van der Kruis, GEKKENHUIS!’ brul ik de ether in. En niet alleen het uitvak ontploft, ook de hele Achterhoek gaat compleet uit zijn en haar dak hoor ik later. De euforie is groot, heel groot. Blijdschap bij honderden supporters, spelers, trainers, bestuursleden, medewerkers en zelfs bij de journalisten.

De mobiele telefoon ratelt maar door, 45 sms-jes, evenzoveel telefoontjes en voicemailberichten. Heel Nederland blijkt mee te leven met de Superboeren uit de Achterhoek. Alleen maar positieve reacties. Iedereen vindt het ‘super’ dat De Graafschap weer terug is op het hoogste niveau. De terugreis naar Doetinchem is in een jubelstemming. In een roes eigenlijk. ’s Nachts gaat het feest gewoon door in de binnenstad. De huldiging een dag later op het ‘Superboerenplein’ voor het gemeentehuis is ook één groot hoogtepunt. ’s Avonds het concert van Normaal in het Vijverbergstadion, waar de meeste supporters al niet meer bij zijn, omdat zij gesneuveld zijn in één van de vele kroegen in de Doetinchemse binnenstad.

Hoe zal het deze keer gaan? Critici zeggen: ‘Wat hebben Volendam of De Graafschap nou in de Eredivisie te zoeken?’ Ik zeg: je moet het juist nu doen als je er zo dichtbij bent…. Altijd streven naar het hoogst haalbare, in je privéleven, maar ook tijdens het werken, sporten en vooral op het veld van De Vijverberg of het Krasstadion in Volendam. Oftewel: D’ran! Met z’n allen…. Niet alleen, maar samen. Het wonder van Woudestein zou wel eens het wonder aan het IJsselmeer kunnen gaan worden voor de Superboeren. Op weg naar het hoogste, op weg naar de Eredivisie….

Hoe zou het eigenlijk met Michael van der Kruis gaan?

Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst!

Het was eind mei van het jaar 2001; de A-jeugd van de Braziliaanse topclub Cruzeiro kwam het speelveld van Sportcomplex De Paasberg in Terborg op. Nog geen negentien jaar waren ze, de spelers, maar wat een enorme knapen liepen er toch bij. Beenspieren zo dik als kabeltrossen en nekken waar de Hollandse stieren jaloers op waren. Cruzeiro stond mondiaal bekend om zijn goede en sterke jeugdopleiding; het Ajax van Zuid-Amerika. Ze waren al jarenlang een graag geziene gast op het Terborg Toernooi, zowel bij de organisatie als bij het publiek. Vriendelijke, rustige mensen die met maar één doel naar Europa kwamen; om mee te doen aan de allerbeste jeugdvoetbaltoernooien, uit te blinken en zo weer een aantal spelers te verkopen waar ze dan weer miljoenen euro’s, of (zuid-)amerikaanse dollars, voor zouden krijgen.

Het aantal scouts van nationale en internationale topclubs dat naar de Achterhoek kwam, groeide met de jaren. Vele bekende spelers maakten dan ook hun opwachting in Terborg, van de Nederlandse toppers als Wesley Sneijder, Rafael van der Vaart, Klaas Jan Huntelaar, Jordie Clasie en Nigel de Jong tot de europese superspelers als huidig Barcelona-verdediger Gerard Pique, Fernando Gago, Peter Crouch, Robbie Keane en Thiago Motta; het zijn er teveel om hier op te noemen. De scouts kregen echter door dat de spelers van Cruzeiro relatief een koopje waren. Jonge mannen die maar één doel voor ogen hadden: slagen in Europa als profvoetballer.

Linksback Maxwell tekende een contract bij Ajax, alleskunner Douglas Maicon maakte de overstap naar het Franse AS Monaco, en de doelman van de Zuid-Amerikanen speelde het jaar erop…… weer in Terborg! Totdat PSV genoeg had gezien; Heurelho da Silva Gomes tekende een contract in Eindhoven en daar heeft de Brabantse miljoenenclub nooit spijt van gekregen. Gomes groeide in Eindhoven uit tot een keeper van wereldklasse.

Ook De Graafschap levert regelmatig goede jeugdspelers af bij gerenommeerde topclubs. Klaas Jan Huntelaar, Martijn Meerdink, Jhon van Beukering, in het verleden Ernie Brandts, en Siem en Luuk de Jong natuurlijk, zijn de bekendste opponenten uit de Achterhoekse jeugdopleiding. Ook dit seizoen hebben we al kunnen genieten van de kunsten van grote voetbaltalenten als Jerry van Ewijk, Bart Straalman, cultheld Ted van de Pavert, Robin Pröpper en Caner Cavlan.

Het is altijd moeilijk om de juiste mix te kiezen tussen gelouterde spelers die de nodige ervaring met zich meenemen (voor die aankopen moet natuurlijk ook geld voorhanden zijn) en jeugdig talent dat nog moet ruiken aan het grote werk. Hoofdtrainer Jan Vreman laat regelmatig zien dat hij de jonge spelers moeiteloos kan inpassen in het huidige Graafschapteam. De verkoop van één van deze grote supertalenten levert op termijn een aardig duit op zodat De Graafschap financieel positief de toekomst in kan kijken.

De talenten uit De Graafschapschool mogen natuurlijk de nodige fouten maken. En het is natuurlijk ook niet vanzelfsprekend dat ze wel even deze play-offs zullen gaan winnen…. Als ze maar genoeg leren en de nodige steun krijgen van de trainers, de medespelers en vooral het publiek. Talenten die het hoge niveau van betaald voetbal niet aankunnen en uiteindelijk af zullen vloeien en hun heil in het amateurvoetbal vinden, zullen er ook zijn. Maar in de selectie zitten dus ook de nodige talenten die een enorme groei hebben meegemaakt en misschien wel op korte termijn verkocht worden aan een Nederlandse (sub)topper. De Graafschap heeft de jeugd. En wie de jeugd heeft….

Vidal Horjus.