In het seizoen 1983-1984 werd de Hongaarse druktemaker Sandor Popovics trainer bij De Graafschap. In zijn kielzog werden spelers aangetrokken als Tjalling Dilling, Wilfried Brookhuis, Hans Galgenbeld, Hans Loovens, Bob de Klerk en Cor Peitsman. De Doetinchemse formatie liet weer van zich spreken in voetballand en behaalde menig periodetitel. Dit kwam mede door spits Peitsman, die niet alleen een reusachtige stormram bleek te zijn, maar ook voetballend goed uit de voeten kwam op de ‘geweide gronde’ van De Vijverberg. De geboren Schiedammer aarde goed in het Achterhoekse, zo goed zelfs dat hij ruim dertig na dato nog steeds in Doetinchem woont en zijn hart heeft verpand aan ‘zijn’ Superboeren. De robuuste aanvaller, met het hart op de tong, werd mede door zijn enorme werklust op handen gedragen, zowel door de supporters als door zijn teamgenoten.
Mooi zijn de verhalen die alleen hij kan vertellen over wat hij allemaal heeft meegemaakt bij De Graafschap. Zoals die keer dat De Graafschap een uitwedstrijd speelde in Heerenveen. Wijlen trainer Henk van Brussel had voor Peitsman echter geen plek in de basisopstelling waardoor de spits zich op de bank mocht gaan zitten verbijten. ‘Na tien minuten vroeg ik of ik niet beter een rol wc-papier kon halen’, kan Peits zo mooi vertellen, ‘want we stonden toen al met 3-0 achter en anders hadden we papier te weinig om de eindstand op te schrijven.’ (In die wedstrijd, de eindstand werd 7-1, scoorde oud-Graafschaptrainer Jan de Jonge maar liefst vier keer).
Tien minuten voor tijd mocht ‘De Peits’ dan toch invallen en scoorde ook nog de enige Graafschaptreffer. In de kleedkamer teruggekomen kreeg het team onder uit de zak van Van Brussel en elke speler een boete van 100 gulden. Peitsman was verbijsterd en zei: ‘maar ik toch niet trainer, ik heb maar tien minuten gespeeld en ook nog gescoord.’ Toen de trainer aangaf dat ook hij een boete kreeg opgelegd, moesten de stewards er aan te pas komen, want de bonkige spits sloopte van kwaadheid zowat de hele kleedkamer…. Én trainer Van Brussel er bij!
Nu De Graafschap het deze vrijdagavond opneemt tegen FC Eindhoven gaan mijn gedachten weer terug in de tijd, naar al die mooie verhalen…. Zo krijgt ‘De Peits’ ruim dertig jaar later nog steeds het ‘rood voor de ogen’ als je het hebt over de laatste wedstrijd in het seizoen 1984-1985. Peitsman was dat seizoen uitgeleend aan FC Eindhoven, dat als laatste zou eindigen in de competitie. ‘Zijn’ De Graafschap deed echter tot de laatste dag mee om rechtstreekse promotie naar de Eredivisie. Op de slotdag van de competitie won De Graafschap met 3-1 van Helmond Sport en was het wachten op het eindsignaal in stadion De Koel in Venlo, waar FC Eindhoven de enige concurrent van De Graafschap, het toenmalige FC VVV, op 1-1 hield. Tot die allerlaatste minuut….
Scheidsrechter van der Niet floot voor een schwalbe in het strafschopgebied en legde de bal op de stip. Penalty voor FC VVV, 2-1 en ‘zijn’ De Graafschap niet gepromoveerd. Nog steeds wordt ‘De Peits’ woedend als hij hier over begint. ‘Ze moesten mij met vijf man tegenhouden, anders had ik die scheidsrechter Van der Niet met zijn grote neus als een patatje door het gaas gedrukt’, verhaalt Peitsman nog steeds smeuïg. ‘Ik heb die achterlijke tot bovenaan de trap achtervolgd. Hij scheet zeven kleuren bagger. Als Stan Valckx me toen niet had tegengehouden daar bovenin het stadion, was ik levenslang geschorst geweest.’
En zo stapelen de prachtige anekdotes uit de verhalendoos van Cor Peitsman zich op. Je kan er uren naar luisteren. Sinds dat hij in Doetinchem is komen wonen is hij fervent carnavalist geworden. ‘De Peits’ is al jaren betrokken bij carnavalsvereniging De Umdraeyers in zijn woonplaats. In 2006 was Prins Cor I zelfs Stadsprins van Leutekum. ‘Toen ik bij De Graafschap speelde, ging ik samen met Jerry Cooke carnaval vieren’, verhaalt de oud-Graafschapper. ‘Dat weet ik nog goed. Vanaf die tijd ben ik er altijd bij gebleven. Ik vind het prachtig en heb ontzettend veel lol.’
Cor Peitsman is bij leven al een legende. Een Graafschaplegende. Een fantastische man met een grote mond maar met een hart van goud. Wat zeg ik…. Een hart van blauw-wit. Want hij heeft alles over voor ‘zijn’ De Graafschap. Een levende legende. Voor altijd blauw-wit!
Vidal Horjus
vidalhorjus 